Wiersz poleceń, znany również jako terminal, jest interfejsem tekstowym, który umożliwia użytkownikom komunikację z powłoką lub interpreterem wiersza poleceń. Powłoka odbiera polecenia z klawiatury i przekazuje je do systemu operacyjnego w celu wykonania jako instrukcje. Terminal był podstawowym sposobem obsługi komputerów przed wprowadzeniem interfejsu graficznego i pozostaje integralną częścią systemów operacyjnych opartych na systemie UNIX.
Ponieważ Linux i macOS wywodzą się z systemu UNIX, użytkownicy Linux i programiści macOS często lepiej znają wiersz poleceń. Z drugiej strony użytkownicy systemu Windows mieli wybór między CMD a Powershell dla zadań wiersza poleceń, aż do dodania Bash/Ubuntu do Windows 10.
Znajomość podstawowych poleceń Linux jest przydatna do zadań takich jak manipulowanie plikami, zarządzanie systemem i instalacja oprogramowania. Może być szczególnie pomocny dla programistów, którzy muszą pracować z serwerami lub pisać skrypty do automatyzacji. Dostęp do wiersza poleceń można uzyskać na różnych platformach, w tym Windows za pośrednictwem CMD lub emulatorów terminali innych firm.
Główne kategorie poleceń Linux #
Polecenia systemu Linux można podzielić na kilka kategorii w zależności od ich funkcjonalności. Oto niektóre z najczęstszych kategorii:
- Zarządzanie plikami: te polecenia służą do tworzenia, kopiowania, przenoszenia, zmiany nazwy, usuwania i zarządzania plikami i katalogami. Przykłady poleceń zarządzania plikami to cd, ls, cp, mv, rm, mkdir i rmdir.
- Przetwarzanie tekstu: Te polecenia służą do manipulowania i przetwarzania plików tekstowych. Przykłady poleceń przetwarzania tekstu to grep, awk, sed, sort i cut.
- Zarządzanie użytkownikami: Te polecenia służą do zarządzania kontami użytkowników i uprawnieniami w systemie. Przykłady poleceń zarządzania użytkownikami to useradd, usermod, passwd i chown.
- Informacje o systemie: Te polecenia służą do uzyskiwania informacji o systemie, takich jak specyfikacje sprzętu, ustawienia sieciowe i wykorzystanie systemu. Przykłady poleceń informacji systemowych to uname, df, top i ifconfig.
- Zarządzanie pakietami: Te polecenia służą do zarządzania pakietami oprogramowania w systemie, w tym do instalowania, usuwania i aktualizowania pakietów. Przykłady poleceń zarządzania pakietami to apt-get, yum i rpm.
- Zarządzanie procesami: Te polecenia służą do zarządzania procesami uruchomionymi w systemie, w tym do uruchamiania, zatrzymywania i monitorowania procesów. Przykłady poleceń zarządzania procesami to ps, kill i top.
- Zarządzanie siecią: Te polecenia służą do zarządzania ustawieniami sieciowymi i połączeniami w systemie. Przykłady poleceń zarządzania siecią to ping, netstat, traceroute i ssh.
To tylko kilka przykładów z wielu kategorii poleceń Linux, ale powinny dać ci wyobrażenie o typach poleceń, które istnieją i do czego są używane.
Podstawowe polecenia Linux #
Linux to szeroko stosowany system operacyjny typu open source, który obsługuje wszystko, od serwerów po smartfony. Jeśli jesteś nowy w Linux, nauczenie się kilku podstawowych poleceń jest niezbędne. Oto niektóre z najczęściej używanych poleceń Linux:
- pwd — Wyświetla bieżący katalog roboczy.
- ls — wyświetla listę plików i katalogów w bieżącym katalogu.
- cd — zmienia bieżący katalog.
- mkdir – Tworzy nowy katalog.
- rmdir — usuwa katalog.
- touch – Tworzy nowy pusty plik.
- cp — kopiuje plik.
- mv — przenosi lub zmienia nazwę pliku.
- rm — usuwa plik.
- cat – Wyświetla zawartość pliku.
- grep — Wyszukuje wzorzec w pliku.
- tar — tworzy lub rozpakowuje skompresowane archiwum.
- top — Wyświetla wykorzystanie zasobów systemowych.
- ps — wyświetla listę uruchomionych procesów.
- kill – Wysyła sygnał do procesu, aby go zakończyć.
Kiedy i gdzie używać poleceń Linux? #
Polecenia systemu Linux są przydatne w różnych sytuacjach, w tym:
- Interfejs wiersza poleceń (CLI): Polecenia systemu Linux są niezbędne do korzystania z interfejsu wiersza poleceń (CLI) systemu operacyjnego Linux. CLI zapewnia wydajniejszy i wydajniejszy sposób wykonywania zadań i zarządzania systemem Linux, szczególnie dla doświadczonych użytkowników i administratorów systemu.
- Skrypty: poleceń Linux można używać w skryptach do automatyzacji powtarzalnych zadań, wykonywania złożonych operacji i zwiększania produktywności. Może to być szczególnie przydatne dla programistów, którzy muszą wykonywać zadania wymagające więcej niż kilku kliknięć w graficznym interfejsie użytkownika (GUI).
- Administracja serwerami: Linux jest szeroko stosowany jako system operacyjny serwera, a polecenia systemu Linux są niezbędne do zarządzania serwerami, konfigurowania ustawień sieciowych i monitorowania wydajności serwera.
- Środowisko programistyczne: Wielu programistów woli używać systemu Linux jako środowiska programistycznego, ponieważ oferuje on bardziej konfigurowalny i wydajny interfejs wiersza poleceń. W takim przypadku znajomość poleceń Linux jest niezbędna do wykonywania zadań, takich jak instalowanie oprogramowania, zarządzanie zależnościami i tworzenie aplikacji.
Programiści powinni znać te polecenia, zwłaszcza jeśli pracują z systemami lub serwerami opartymi na systemie Linux. Nawet jeśli pracują głównie w środowisku graficznym, podstawowa znajomość poleceń Linux może pomóc im w rozwiązywaniu problemów, automatyzacji zadań i zwiększeniu produktywności.
Polecenia systemu Linux nie mogą być używane bezpośrednio w CMD w systemie Windows, ponieważ system Windows używa innego interfejsu wiersza poleceń. Dostępne są jednak narzędzia, takie jak Cygwin lub Windows Subsystem for Linux (WSL), które umożliwiają używanie poleceń Linux w systemie Windows.
